Ulrich van Gobbel żyje w pamięci kibiców jako postać kultowa, jako solidny defensor. To samo w sobie jest oczywiście zrozumiałe, gdyż "Uli" czasami grał nie fair, dlatego jego udział w spotkaniach Feyenoordu był dodatkowym smaczkiem. Z krótką przerwą, Van Gobbel spędził na De Kuip w sumie dziesięć lat, zdobywając w tym czasie dwa tytuły mistrzowskie oraz cztery Puchary Holandii. Zanim jednak trafił do Rotterdamu, grywał w amatorskich drużynach Bavel i NAC Breda.

Zaś w sezonie 1988-1989 zadebiutował już w Willem II Tilburg, przenosząc się po dwóch latach do Feyenoordu, gdzie spędził większość swojej kariery piłkarskiej. Van Gobbel nie był wielkim technikiem. Jego główną bronią była fenomenalna szybkość, co oczywiście przekładało się na fakt, że czasami podejmował się szaleńczych rajdów w stronę bramki rywala. Van Gobbel, jak wspomnieliśmy nieco wyżej, pozyskany został z Willem II jako uzupełnienie za Martina van Geela.

Początkowo o pozycję na prawym skrzydle musiał toczyć walkę z Arnoldem Scholtenem, ale później jednak został niekwestionowanym numerem jeden w tym sektorze boiska. Urodzony w Surinamie piłkarz opuścił klub w styczniu '96 dla zagranicznej przygody. Ale wrócił po rozczarowujących okresach w Galatasaray i Southampton.

Latem '97 rotterdamscy kibice znów mogli go podziwiać. W drugiej części swojej kariery z Feyenoordem mógł także liczyć na regularną grę, która pozwoliła mu pojechać wraz z reprezentacją Holandii na mundial w 1994 roku. W lecie 2002 r., Van Gobbel ze względu na nasilające się problemy zdrowotne, postanowił zawiesić buty na kołku.

Van Gobbel zadebiutował w reprezentacji Holandii 9 czerwca 1993 roku w meczu z Norwegią (0-0). Następnie rozegrał jeszcze siedem meczów międzynarodowych, z których ostatni odbył się ponownie przeciwko Norwegii 12 października 1994 roku (1-1).

Mecze w Feyenoordzie: 222
Bramki w Feyenoordzie: 5

[Opracował: Damian Maszycki]