Ed de Goeij przygodę z futbolem rozpoczął w amatorskiej Olympii, klubie z rodzinnego miasta Gouda. Tymczasem z profesjonalizmem spotkał się po raz pierwszy w Sparcie Rotterdam, gdzie grał przez sześć sezonów, po czym zdecydował się na transfer do odwiecznego rywala, Feyenoordu Rotterdam. Na De Kuip rozegrał dwieście trzydzieści pięć spotkań. W raz z Portowcami zdobył czterokrotnie Puchar Holandii oraz Johan Cruyff Schaal.

Po siedmiu latach regularnej i owocnej gry, wyjechał za granicę. Ostatecznie trafia do Anglii i zasila szeregi londyńskiej Chelsea. W pierwszych latach mógł być zadowolony z częstych występów. Jednak z czasem to przemijało. Za czasów pobytu w Londynie, zgarnął kilka trofeów, a mianowicie Puchar Zdobywców Pucharów w 1998 roku, Superpuchar Europy w tym samym roku, Puchar Anglii w 2000 roku, Puchar Ligi w 1998 i Tarczę Dobroczynności w roku 2000. W 2003 wiedząc, że nie ma już większych szans na bycie numerem jeden, przenosi się do Stoke City, gdzie gra do czerwca 2006 roku.

Chociaż z przeprowadzą wiązał duże nadzieje, jego sytuacja aż tak się nie zmieniło. Mimo, że mógł trafić do Heraclesa Almelo, gdzie stery objął wówczas jego dobry znajomy Peter Bosz, zdecydował się na dłuższy pobyt na Wyspach. Warto zaznaczyć, że Stoke w tym okresie prowadził holenderski szkoleniowiec Jan Boskamp.

De Goeija nie zabrakło oczywiście również w reprezentacji, w której grywał w latach 1992-1998. Dla Oranje rozegrał w sumie dwadzieścia osiem spotkań. Reprezentował kraj podczas Mistrzostw Świata w 1994 i 1998 roku. Podczas Mistrzostw Świata w Stanach Zjednoczonych Dick Advocaat dał mu szansę i zagrał we wszystkich meczach. Wówczas Holandia odpadła z turnieju w 1/4 finału finału po porażce 2-3 z Brazylią. Zwycięstwo Canarinhos zapewnił uderzeniem z rzutu wolnego Branco. Wówczas też na De Goeija spłynęła duża fala krytyki, bowiem wielu uważało, że mógł lepiej zachować się w bramce i mógł wybronić strzał Branco.

Po tym jak oficjalnie zakończył karierę, postanowili skupić się na pracy trenera. Podczas sezonu 2006/2007 poprowadził Chelsea. W połowie 2007 roku włączono go do sztabu szkoleniowego Queens Park Rangers FC. Na początku grudnia został zwolniony.

Wąsaty bramkarz był również nazywany "Ed Rabbit" ze względu na jego wygląd. Wielu postrzegało Holendra jako dziwną postać wśród wszystkich próżnych gwiazd futbolu. Antybohater był więc pożywką dla komików, w tym Theo Maassena.

Mecze w Feyenoordzie: 235
Bramki w Feyenoordzie: 0

[Opracował: Damian Maszycki]