Van de Korput po raz pierwszy piłki posmakował w amatorskim VCW, ale tak naprawdę jest wychowankiem Feyenoordu do którego trafił w wieku piętnastu lat. Początkowo grał w drużynie młodzieżowej, ale 15 września 1974 roku, na krótko przed osiemnastymi urodzinami zadebiutował w pierwszym zespole. Wówczas Portowcy wysoko, bo aż 6-0 rozgromili Go Ahead Eagles. Te same rozgrywki zakończył tylko z jednym występem, ale już od sezonu 1975/76 miał pewne miejsce w linii defensywnej Feye.

W następnych latach wyrósł na niezawodnego obrońcę. Do 1980 roku wystąpił w 134 meczach ligowych, w którym strzelił dwa gole. Niestety jego obecność 'trafiła' w mniej obfity okres pod względem sukcesów, które zespół odnosił jeszcze w połowie lat siedemdziesiątych. W czerwono-białej koszulce triumfował raz, w 1980 roku wygrał Puchar Holandii. Wtedy Feyenoord pokonał Ajax 3-1, a sam mecz był dla niego pożegnalnym.

W tym czasie Van de Korput stanowił już także mocny punkt reprezentacji Holandii, w której zadebiutował 26 września 1979 w towarzyskim meczu przeciwko Belgii. Po latach spędzonych na pomarańczowej ziemi, zdecydował się wyjechać za granicę. Wielkiego sukcesu nie odniósł i po roku spędzonym we włoskim FC Torino w wieku 26 lat wrócił na De Kuip. W 1984 mógł świętować z rotterdamskim klubem zarówno swój pierwszy i jedyny tytuł mistrza Holandii, a także zdobycie drugiego w karierze krajowego pucharu.

Swój ostatni mecz w Feyenoordzie van de Korput rozegrał 25 maja 1985, a Feyenoord zremisował 1:1 z AZ Alkmaar.  Po dwóch latach ponownie podjął się przygody poza granicami Holandii. Tym razem za kierunek obrał Niemcy, a dokładnie ekipę 1. FC Köln. Pod koniec pierwszego roku, doznał poważnej kontuzji ścięgna Achillesa, która wyeliminowała go z gry na długie miesiące.

Na najwyższy poziom nie zdołał już wrócić. Po długim okresie rehabilitacji, kolejne cztery sezony spędził  w niższych ligach w Belgii, grając dla Germinal Ekeren i Cappellen. W 1991 roku zakończył piłkarską karierę.

Mecze w Feyenoordzie: 195
Bramki w Feyenoordzie: 4

[Opracował: Damian Maszycki]