Royale Union Saint-Gilloise

Towarzyski
De Kuip

Sob

12.07

14:00

SC Cambuur

Towarzyski
Kooi Stadion

Sob

05.07

15:00

1:4

Historia Feyenoordu: lata 1980 – 1989 i 1990 – 1999

about

Jest lato 1983 roku i De Kuip trzęsie się w posadach. Rotterdam właśnie pożegnał legendę Feyenoordu, Willema van Hanegema, który po wędrówkach przez AZ '67, Chicago Sting i FC Utrecht, wrócił, po czym zakończył karierę. W tym samym roku miał miejsce najgłośniejszy transfer w holenderskiej piłce nożnej. Ikona Ajaksu, Johan Cruijff, podpisał kontrakt z Feyenoordem! To rewanż, zemsta na dawnej miłości. W Rotterdamie podpisuje lukratywną umowę, w której Cruijff dzieli się wpływami z klubem. Im więcej widzów, tym więcej zarobi.

Ludzie przychodzą. Najbardziej zagorzali fani odmawiają wejścia na De Kuip, dopóki Cruijff gra w koszulce Feyenoordu. Wielu innych szybko porzuci sceptycyzm. Szczególnie, gdy widzą, że Amsterdamer prowadzi głównie młody i niedoświadczony Feyenoord, w składzie z takimi zawodnikami jak Ben Wijnstekers, André Hoekstra, André Stafleu, Peter Houtman, Stanley Brard i Ruud Gullit, i pozwala im grać znakomicie. Jest też ten niezapomniany poślizg na Stadionie Olimpijskim, gdzie stara drużyna Cruijffa upokorzyła jego nową drużynę wynikiem 8-2. Ale poza tym Feyenoord jest nie do pokonania. Z Thijsem Libregtsem jako trenerem i Cruijffem jako mózgiem drużyny, zespół zdobywa dublet - szósty w historii.

Podwójna uroczystość wydaje się być jednorazowym ożywieniem w skądinąd chudych latach 80-tych, które zaczęły się tak dobrze. W 1980 roku młody zespół Vaclava Jezka, z Islandczykiem Peturem Peturssonem i Brabanderem Janem Petersem jako groźnym duetem napastników, zdobył Puchar Holandii. W finale przeciwko Ajaksowi, po raz pierwszy w historii mecz finałowy pomiędzy dwoma odwiecznymi rywalami, Feyenoord pokonał gości na De Kuip 3-1. Bramkarz Joop Hiele obronił rzut karny wykonywany przez Karela Bonsinka, a następnie Petursson i Carlo de Leeuw zapewnili piąte zwycięstwo w pucharze.

Trenerzy przychodzą i odchodzą w De Kuip na przestrzeni lat. Występy stają się coraz słabsze, a wielu trenerów pada ofiarą ogromnych oczekiwań kibiców, którzy trudno pogodzić się z końcem złotych lat 60. i 70. Nawet dublet z 1984 roku nie zapowiada lepszych czasów. Po złotej erze z Cruijffem, De Kuip staje się miejscem dla graczy, którzy mogą mieć wielkie nazwiska i historie, ale są już na schyłku swoich karier. Jan Sörensen, John Rep, Keje Molenaar, Tscheu La Ling i Simon Tahamata nosili koszulkę Feyenoordu, ale żaden z nich nie był w stanie dać klubowi tego "czegoś ekstra".

Feyenoord również boryka się z brakiem finansów na zakupy, które mogłyby realnie poprawić drużynę. Nawet jeśli czasami na De Kuip przychodzi tylko kilka tysięcy wiernych fanów. W drugiej połowie lat 80., poziom zarządzania klubem wzrósł, a sprawy stały się coraz bardziej skomplikowane. Kolejna próba "nowego początku" w 1989 roku, z młodym i obiecującym trenerem Pimem Verbeekiem na czele oraz znanymi byłymi zawodnikami takimi jak Cor van der Gijp (szef sztabu technicznego), Coen Moulijn (kapitan drużyny), Cor Veldhoen i Piet Steenbergen (obaj członkowie zarządu) wspierającymi drużynę, zakończyła się fiaskiem.

Po katastrofalnym początku sezonu, sytuacja osiągnęła punkt krytyczny podczas domowego meczu przeciwko Fortunie Sittard, który Feyenoord przegrał 0-2. Wściekli fani przedarli się przez ogrodzenie, aby skonfrontować się z zawodnikami i trenerem. Był to ciemny okres w historii klubu, który jeszcze się nie zakończył.

1990 – 1999

‘W takim dniu ponownie zdajesz sobie sprawę, jak wielki jest Feyenoord’ - mówi kapitan Jean-Paul van Gastel, kiedy w niedzielne popołudnie, 25 kwietnia 1999 roku, schodzi ze schodów ratusza. Pod pachą ściska trofeum mistrza, które chwilę wcześniej wręczył oszalałemu, ćwierćmilionowemu tłumowi na Coolsingel, który po sześciu latach ponownie się zapełnił.

Leo Beenhakker to ten, który poprowadził Feyenoord do tytułu. Ten Rotterdamczyk, z krwi i kości, który dorastał rzut kamieniem od De Kuip, stworzył mega drużynę. W składzie, oprócz Van Gastela, znaleźli się także bramkarz Jerzy Dudek, Paul Bosvelt, Kees van Wonderen, Bert Konterman, Peter van Vossen, Jon Dahl Tomasson oraz genialny argentyński napastnik Julio Ricardo Cruz. Siłą była drużyna, monolit, zwarta maszyna do walki. Feyenoord w tamtym sezonie nie zawsze grał olśniewająco, ale zwykle wygrywał, zdobywając czternasty tytuł już na pięć meczów przed końcem ligi.

Mistrzostwo stanowiło oszałamiający finał burzliwej dekady, która rozpoczęła się od niepokojącego początku. Bankrutujący sponsor HCS zagroził pociągnięciem klubu do upadłości w latach 1990-91, co pociągnęło za sobą konieczność restrukturyzacji. Klub przez pewien czas nawet zmagał się z ryzykiem spadku. W marcu 1991 roku trenerem została ikona klubu, Wim Jansen, po nieudanym eksperymencie z młodym Pimem Verbeekiem, który później był wspomagany przez byłego policjanta Gundera Bengtssona - co zakończyło się fiaskiem.

Jansen rozpoczyna przebudowę w obronie, a wraz z nim John de Wolf i Henk Fräser stają się liderami linii obrony. Obaj szybko stają się ikonicznymi symbolami klubu w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych. Wiosną 1991 roku, Fräser strzelając gola w półfinale pucharu przeciwko PSV (0-1), dokonał czynu, który na zawsze zapisał się w historii jako "zwrot akcji". Drużyna zdobyła wówczas swój siódmy Puchar Holandii, pokonując w finale Den Bosch 1-0 dzięki bramce Roba Witschge.

W kolejnym sezonie Feyenoord ponownie zdobył puchar. Następnie, Jansen został zastąpiony na stanowisku trenera przez Willema van Hanegema, inną legendę Feyenoordu, związanego z klubem. Już w swoim pierwszym sezonie, "wielki Wim" doprowadził drużynę do mistrzostwa (1993), być może najbardziej nieoczekiwanego tytułu w historii Feyenoordu. Z bramkarzem Edem de Goeyem, solidnymi obrońcami takimi jak De Wolf, Fräser, Ruud Heus i Ulrich van Gobbel, nieugiętymi pomocnikami - Peterem Boszem, Robem Witschge i Arnoldem Scholtenem oraz groźnymi i skutecznymi napastnikami jak Regi Blinker, Gaston Taument i Józef Kiprich, Van Hanegem może nie miał najbardziej utalentowanego składu w Holandii, ale ukształtował zespół w jednostkę, gdzie wspólnota, etyka pracy i pasja łączyły się z techniczną kreatywnością.

Jednak tytuł wydaje się być poza zasięgiem, na trzy mecze przed końcem, po porażce 5:2 z Ajaksem. Gdy najbliższy rywal, PSV, niespodziewanie traci punkty, w Rotterdamie wybucha tytułowa gorączka, która rozprzestrzenia się daleko poza miasto. Dzięki zwycięstwom nad Willem II, MVV i Groningen, Feyenoord, który niedawno stał na krawędzi bankructwa i degradacji, nagle staje się nieoczekiwanym mistrzem Holandii.
Oprócz tytułu mistrzowskiego, drużyna Van Hanegema zdobyła również dwukrotnie puchar kraju w latach 1993/94 i 1994/95, w tym dzięki spektakularnemu zwycięstwu 1-0 na Stadionie Olimpijskim nad Ajaksem. Krótko przed tym, jak niemal nieosiągalni wówczas Amsterdamczycy wygrali Ligę Mistrzów, Mike Obiku wyeliminował arcyrywala z turnieju swoim "złotym golem".

Ponadto drużyna, z Henkiem Larssonem ze Szwecji na pozycji napastnika, stoczyła legendarne mecze o Puchar Europy z Werderem Brema. W Niemczech Feyenoord rozegrał prawdopodobnie swój najlepszy mecz w erze trenera De Kromme'a (3-4). Jednak po ponad trzech sezonach magia się wyczerpała, a z mistrzowskiej drużyny odchodzi coraz więcej zawodników, co skutkuje coraz gorszymi wynikami. Po porażce 3-0 z PSV, Van Hanegem musiał odejść w październiku '95.

Wyniki 1. kolejka

Gospodarz

Gość

Fortuna Sittard

? - ?

Go Ahead Eagles

NEC Nijmegen

? - ?

Excelsior Rotterdam

Feyenoord Rotterdam

? - ?

NAC Breda

SC Heerenveen

? - ?

FC Volendam

PSV Eindhoven

? - ?

Sparta Rotterdam

PEC Zwolle

? - ?

FC Twente

Ajax Amsterdam

? - ?

SC Telstar

AZ Alkmaar

? - ?

FC Groningen

FC Utrecht

? - ?

Heracles Almelo

Zdjęcie Tygodnia

5-12 lipca

Feyenoord rozpoczał sezon przygotowawczy od zwycięstwa 1-4 z SC Cambuur.

Video

SC Cambuur 1-4 Feyenoord

Feyenoord zainaugurował kampanię przygotowawczą do sezonu 2025/2026 w bardzo dobrym stylu, odnosząc przekonujące zwycięstwo.

Live chat

Gość

Ten Duran w Fenerbahce XDDD
Kupili go za 77 milionów, pograł pół roku i go wypożyczyli XDDD

Gość

Polska Steaua XDDDDD

DamianM

Totalny skandal w Legii Warszawa! Edward Iordanescu porzucony i okłamany przez zarząd, a ultrasi w stanie wojny z klubem" - taki artykuł opublikowały rumuńskie media. To dopiero będzie jsk on odejdzie :D

Gość

To chyba jest ok. bo chodziło o to, że bóg zniszczył Babel i rozproszył różne języki między ludzi, żeby już czegoś takiego nie przygotowali nigdy więcej... ;-)
Tylko - wieżę, nie wierzę ;-P

DamianM

Kurde co ja pieprze, to chyba nie mówi się wierza babel jak się ma 100 różnych narodowości :D tak mnie cis naszło

DamianM

Nie musi, ale chcieli zejść trochę z wierzy babel, więc zapewne z jeszcze jeden Holender dojdzie.

Gość

Lucas Monźon - 24 lata, Urugwajczyk. Lewonożny, gra jako ŚO i LO, zdążył nawet zadebiutować w kadrze Urugwaju. Ciekawy gracz, trzeba obserwować, mógłby przyjść nawet za Hancko lub jako backup teraz. Tylko poszedł z urugwajskiego klubu na wypożyczenie do kolumbijskiego niestety.

Gość

To musi być Holender koniecznie?

DamianM

Jayden Oosterwolde

DamianM

na LO strzelam, że pojawi się kandydatura Bakkera albo tego LO z Fenerbahce

DamianM

No i cieszy, że jak są wątpliwości, to ktoś odpada i szukamy dalej zawodników co dziś przychodzą, jutro grają. Dużo o ty pisaliśmy też

DamianM

Na pewno na konie transferów sprowadziłbym kogoś w rezerwę takiego doświadczonego fest, kupić to co mamy ale w obwodzie żeby był ktoś kto liznął naprawdę powaznej piłki/ Średnia wieku to u nas i tak będzie bardzo młoda, 23 to będzie lekko zapewne, nikt nawet specjalnie nie zawyża, Hancko 27 lat a na tle jak weteran

Gość

Jak Rapid dałby radę, to my tym bardziej

Gość

Tak ale musisz mu sporo zapłacić.

Gość

Ja bym zaryzykował z Arnautoviciem w Feye. On taki trochę dzik, ale może odpalić jak właśnie Perisic. Umowę na przykład 1+1, wolny jest, a podobno faworytem po niego jest Rapid Wiedeń, to ich raczej przebijemy kontraktem. Gość wszedłby w Eredivisie jak w masło, taki nasz Džeko ;-)))

Gość

Potrzebujesz liderów i doświadczonych graczy ale nie żeby 3/4 składu czy pół takich graczy na skraju kariery. To nic dobrego nie zrobi. Więcej powinno być młodych głodnych sukcesu graczy. Tak jak mieliśmy w 2022/23 i 2023/24.

DamianM

a co do Feyenoordu, tu też się zgodze, niech grają młodzi, ale potrzebujemy tych 3-4 naprawdę gamechangerów. No takie czasy, musi być kasa na klasę. Kilku starszych co odmienią losy i młodzież, a nie tylko młodzież dla samej młodzieży, bo umówmy się ,nikt tak nie gra, a wyniki oczekiwane sa.

DamianM

a Sose ktoś zachwalał, że odejdzie z Holandii za gruby hajs i co? Odchodzi do Anglii. Zaznaczam do Anglii za...4 bańki.

Gość

Nie chciałbym takiego nagromadzenia gwiazd jak ma galata i fener w Feyenoordzie. Wole Feyenoord z młodymi talentami. Mimo wszystko ten model prowadzenia klubu co ma Feye mi bardziej odpowiada. Nie miałbym nic przeciwko kilku doświadczonym graczom na poziomie jak Perisic w psv pokazał. Ale też nie żeby to było aż tylu - 3/4 by starczyło.

Gość

Jeszcze tylko brakuje, że Priske w Benfice, i Sporting mógłby dynastię budować... XDDDDD

Uczestnicząc w rozmowach na Live Chat potwierdzasz, że zapoznałeś się i akceptujesz jego regulamin.