Rinus Israël, jedna z największych postaci w historii holenderskiego futbolu, zmarł w wieku 83 lat – poinformował serwis NOS Voetbal. Urodzony 19 marca 1942 roku w Amsterdamie, był nie tylko znakomitym obrońcą, lecz także charyzmatycznym liderem drużyn, w których występował. Największą sławę przyniosły mu lata gry w Feyenoordzie, gdzie spędził osiem sezonów, odnosząc historyczne sukcesy i stając się ikoną klubu z Rotterdamu. Od dłuższego czasu zmagał się z problemami zdrowotnymi.

Początki kariery i mistrzostwo z DWS

Swoją piłkarską drogę Israël rozpoczął w klubie DWS (Door Wilskracht Sterk) z rodzinnego Amsterdamu. Już w sezonie 1963/64 świętował z zespołem zdobycie mistrzostwa Holandii. Jego niezłomna postawa w defensywie przyciągnęła uwagę większych klubów, co w 1966 roku zaowocowało transferem do Feyenoordu.

Złota era w Feyenoordzie

To właśnie w Rotterdamie Rinus Israël przeżył najpiękniejsze chwile swojej kariery. W barwach Feyenoordu zdobył trzykrotnie mistrzostwo kraju oraz Puchar Holandii (KNVB Beker). Jednak to sukcesy na arenie międzynarodowej na zawsze zapisały jego nazwisko w historii europejskiego futbolu.

W 1970 roku Feyenoord, z Israëlem jako filarem defensywy i kapitanem drużyny, sięgnął po najważniejsze trofeum klubowe – Puchar Europy (dzisiejsza Liga Mistrzów), pokonując w finale Celtic Glasgow. Israël zdobył w tym meczu jednego z dwóch goli dla holenderskiej drużyny i jako kapitan miał zaszczyt unieść trofeum ku radości kibiców. W tym samym roku Feyenoord zdobył również Puchar Interkontynentalny (klubowe mistrzostwo świata), a cztery lata później triumfował w Pucharze UEFA.

Lata późniejsze i reprezentacja

Po odejściu z Feyenoordu, Israël spędził jeszcze jeden sezon w innym rotterdamskim klubie – Excelsiorze. Za swoje występy został uhonorowany tytułem Piłkarza Roku w Holandii. Siedem ostatnich lat kariery zawodniczej spędził w PEC Zwolle, gdzie w 1982 roku zakończył grę.

Na arenie międzynarodowej reprezentował barwy Oranje 47 razy, strzelając trzy gole. Jego najważniejszym osiągnięciem w kadrze narodowej było wicemistrzostwo świata podczas pamiętnych mistrzostw świata w RFN w 1974 roku.

"Żelazny Rinus"

Rinus Israël zasłynął jako niezwykle silny, nieustępliwy i waleczny obrońca, znany z twardej gry i niezłomnego charakteru. Te cechy sprawiły, że nadano mu przydomek „IJzeren Rinus” – „Żelazny Rinus”.

Trenerska podróż przez świat

Po zakończeniu kariery zawodniczej, Israël poświęcił się pracy trenerskiej. Przez trzy dekady prowadził aż czternaście różnych zespołów, co uczyniło go prawdziwym piłkarskim obieżyświatem. Dwukrotnie zasiadał na ławce trenerskiej Feyenoordu. W 1992 roku zdobył mistrzostwo Rumunii z Dinamo Bukareszt, a w Zjednoczonych Emiratach Arabskich triumfował z Al-Wahda. W rodzimej Holandii sięgnął po mistrzostwo Eerste Divisie (zaplecza Eredivisie) z ADO Den Haag. Jego ostatnim klubem w roli trenera była szwajcarska drużyna BSC Young Boys w 2012 roku.

Legenda Feyenoordu

Rinus Israël rozegrał dla Feyenoordu 244 oficjalne spotkania. Na zawsze pozostanie zapamiętany jako jeden z kluczowych filarów legendarnego zespołu, który w latach 70. podbił Europę i świat. To on jako pierwszy kapitan holenderskiego klubu uniósł w górę Puchar Europy i Puchar Interkontynentalny – symbole sukcesów, które zapisały Feyenoord złotymi zgłoskami w historii futbolu.