Feyenoord24.net

Cor Veldhoen uchodził za utalentowanego technicznie defensora, który wyróżniał się także szybkością. W pierwszym zespole Feyenoordu Rotterdam grywał w latach 1956-1969. Obrońca w latach sześćdziesiątych w raz z Coene Moulijnem stworzył bardzo silne lewe skrzydło. W sumie rozegrał trzysta osiemdziesiąt meczów i zdobył dwie bramki. Po za tym, na swe konto wpisał osiemnaście występów na poziomie europejskim i zagrał 20 meczów pucharowych. Veldhoen urodził się 06 kwietnia 1939.

Już od najmłodszych lat płynęła w nim czerwono - biała krew. Dorastał na południu Rotterdamu i podobnie jak wiele innych dzieci z tej części miasta, fascynował się portowym klubem. Był wielkim talentem. Najlepiej czuł się na pozycjach obronnych lub na środku pomocy. W wieku siedemnastu lat zadebiutował w pierwszej drużynie, a  w kolejnych latach stał się jej stałym punktem. To mówi samo za siebie, jeśli chodzi o fakt dotyczący jego talentu jak i wytrwałości, bowiem wraz z wprowadzeniem zawodowej piłki nożnej nie było łatwe tak szybko stać się częścią seniorskiej ekipy. Pierwszy wielki sukces osiągnął w sezonie 1960/1961, kiedy dopiero po dwudziestu latach Feyenoord wywalczył mistrzostwo kraju.

Na tym jednak nie poprzestał, podobnie jak i koledzy. W następnym sezonie z powodzeniem bronił tytułu, to wyjątkowe wydarzenie w historii Feyenoordu. Również w Europie Portowcy wykazali się niesamowitą wolą walki. Feyenoord był pierwszym holenderskim zespołem, który osiągnął, aż półfinał Pucharu Europy, gdzie ostatecznie musiał uznać wyższość portugalskiej Benficy Lizbona. Kolejny kamień milowy w karierze Veldhoena, kiedy Feyenoord w jednym z kolejnych sezonów zdominował rozgrywki ligowe oraz pucharowe. W ogóle wygrana ligi i pucharu kraju nastąpiła po raz pierwszy w historii holenderskich klubów.

W sezonie 1968/1969 Portowcy po raz drugi dokonali wspomnianego wcześniej wyczynu. Veldhoen zdobył swe czwarte mistrzostwo i Puchar Holandii, do których prowadził kolegów jako kapitan. Cor miał w tym czasie już dwadzieścia siedem występów w kadrze narodowej. W latach 1961 i 1967, nie mógł on liczyć na wiele na arenie międzynarodowej, bowiem był to okres, w którym reprezentacja nie mogła się przebić. W 1969 Cor Veldhoen osiąga ostatni wielki sukces. Przyjście do Rotterdamu Ernsta Happela skutecznie oznaczało koniec jego kariery jako zawodnik.

Miał wówczas dopiero trzydzieści lat i sporo sezonów przed sobą. Przez kilka lat nie było jednak możliwości zmian barw klubowych. Więc zadowolić się musiał miejscem na ławce rezerwowych. W sezonie rozegrał trzy mecze w lidze jak i na europejskich boiskach. Jednakże w sezonie 1969/1970, był częścią drużyny, która osiągnęła największy jak dotąd sukces w historii klubu, wygrywając Puchar Europy. Mimo, że triumf kolegów oglądał z ławki, z pewnością może i jemu zapisać przyłożenie się do tej wygranej. Na koniec sezonu Veldhoen ostatecznie postanowił zakończyć przygodę z futbolem jako gracz. Z klubem jednak pozostał.

W życiu codziennym był dyrektorem technicznym od spraw marketingu. Aż do swojej śmierci kontynuował przygodę z Feyenoordem. Wato jednak zaznaczyć, że w jednym z wydanych magazynów Hard Gras ujawnił dość istotną informację. Jak się okazało, Cor przywiązanie do barw zawdzięczał obecności Wima Jansena, który dał mu wiarę w przyszłość. Jeśli słowa zawarte w magazynie uchodziły za zupełnie szczere i prawdziwe, można śmiało stwierdzić, że Cor Veldhoen, aż do śmierci pozostał prawdziwym Portowcem.

Mecze w Feyenoordzie: 380
Bramki w Feyenoordzie: 2

[Opracował: Damian Maszycki]