Gerard Kerkum był oddany Feyenoordowi przez całe życie, pełniąc w klubie różne role, w tym zawodnika i prezesa. "Życie bez Feyenoordu? To nie do pomyślenia i na szczęście nie może się zdarzyć, bo to by znaczyło, że mnie już tu nie ma" – wyznał w maju 2008 roku na łamach Feyenoord Magazine, podkreślając swoje głębokie przywiązanie do klubu. Urodzony w 1930 roku, Kerkum dołączył do Sportclub Feyenoord jako 16-latek 13 listopada 1946 roku. Niecałe cztery lata później, trener Richard Dombi dał mu szansę debiutu w pierwszym zespole Feyenoordu podczas towarzyskiego spotkania z Hermesem DVS.

Krzepki, atletyczny, nieustępliwy – to cechy charakterystyczne dla obrońcy Gerarda Kerkuma, który w latach 1950-1965 rozegrał łącznie 349 meczów dla Feyenoordu, większość jako kapitan. Kerkum, były reprezentant, był świadkiem, jak Feyenoord zdobywał najpierw Holandię, a następnie Europę. W latach 1961, 1962 i 1965 był częścią drużyn zdobywających mistrzostwo, w 1965 roku wywalczył Puchar KNVB, a w 1963 roku dotarł z zespołem do półfinału Pucharu Europy. Jego liderowanie było kluczowe, zwłaszcza gdy podjął się odpowiedzialności za strzelenie decydujących karnych w meczach z Servette i Vasas Budapeszt – dwóch z trzynastu bramek, które zdobył dla Feyenoordu.

Po zakończeniu kariery sportowej, Kerkum szybko awansował w hierarchii administracyjnej. Niebawem dołączył do zarządu Stowarzyszenia Zawodników (VVCS) oraz Feyenoordu, gdzie jako członek zarządu obserwował zdobywanie Pucharu Europy i Pucharu Interkontynentalnego. Stał się także dyrektorem firmy budowlanej Voormolen, gdzie pracował jeszcze jako zawodnik. W 1982 roku, gdy Feyenoord poszukiwał nowego prezesa, Kerkum przyjął to wyzwanie. Funkcję tę sprawował aż do 1989 roku, równocześnie będąc członkiem rady nadzorczej Stadionu Feijenoord N.V.

W 2006 roku Gerard Kerkum objął oficjalną funkcję w Feyenoordzie. Jako były gracz, został przewodniczącym Komisji Kerkuma, która na wniosek zarządu Feyenoordu wydawała wiążące zalecenia dotyczące nowej struktury organizacyjnej klubu. Następnie Kerkum został przewodniczącym Fundacji Kontynuacji Feyenoord, jednego z najważniejszych organów klubu obok Rady Nadzorczej. Fundacja ta zarządzała między innymi złotą akcją i nadzorowała dziedzictwo kulturowe Feyenoordu. Kerkum pełnił tę funkcję krótko przed swoją śmiercią.

Pracowitość i lojalność Kerkuma były szeroko uznawane, co potwierdzają otrzymane przez niego za życia nagrody. Na przykład, w 1977 roku został uhonorowany tytułem Członka Zasłużonego Feyenoordu, a KNVB wyróżnił go również podczas obchodów stulecia klubu w 2008 roku. 17 grudnia 2015 roku, w swoje 85. urodziny, Kerkum był zaskoczony, gdy Feyenoord nazwał jego imieniem nową salę konferencyjną. W obecności między innymi swojej partnerki, dzieci i wnuków, wzruszony Kerkum odsłonił tablicę z własnym wizerunkiem. "To dla mnie zaszczyt," powiedział. "Wielu moich poprzedników, w tym Cor Kieboom, którego zawsze głęboko szanowałem, otrzymało pośmiertnie miejsce na De Kuip nazwane ich imieniem. Bycie świadkiem tego za życia, napawa mnie ogromną dumą."

Przez ponad dwa lata po tamtym emocjonalnym wieczorze, Kerkum pozostał stałym bywalcem tej samej sali konferencyjnej oraz trybun De Kuip. Prawie nigdy nie opuszczał domowych meczów, nawet gdy na początku 2017 roku zdiagnozowano u niego poważną chorobę. Nieugięty kapitan z przeszłości, który wygrał liczne pojedynki z rywalami, zmierzył się z przeciwnikiem, którego nie mógł pokonać. Mógł tylko zaakceptować fakt, że jego życie dobiega końca. I dojść do tego samego wniosku, co w 2008 roku w Feyenoord Magazine: "Miałem piękne życie, w którym Feyenoord odgrywał główną rolę". Kerkum zmarł 26 maja 2018 roku.

Mecze w Feyenoordzie: 349
Bramki w Feyenoordzie: 13

[Opracował: Damian Maszycki]